Auto niekoniecznie rodzinne

Renault Scénic II to mini van zbudowany na płycie podłogowej mniejszego modelu Mégane. Następca wprowadzonego w 1996 roku Scénica pierwszej generacji pojawił się na rynku w 2003 r. wraz z drugą generacją kolejnych wersji nadwoziowych Mégane - Sedan i Grandtour (kombi). Lider sprzedaży klasy minivanów w Europie, a także lider bezpieczeństwa w swojej klasie (5 gwiazdek w testach EURO-NCAP).
Auto występuje w dwóch wersjach nadwozia: krótki Scénic (5-osobowy) oraz długi Grand Scénic (5 lub 7-osobowy), w wersji siedmioosobowej produkowany od 2004r. W październiku 2006 roku w salonach pojawił się model po face-liftingu. Zmieniono kształt świateł i zderzaków. Pojawiły się nowe kolory i wzory felg oraz zmodyfikowano paletę silników i listę opcji. Odtąd zaczęto również sprzedawać 5 - osobowego Grand Scénica, za którego docelową grupę klientów uznano rodziny z dziećmi, korzystające z wózka, na który jest potrzebny duży bagażnik o płaskiej podłodze (7 - osobowy samochód ma 475 l po złożeniu trzeciego rzędu siedzeń, natomiast 5 - osobowy - 533 l). Za ostatnimi siedzeniami siedmioosobowego Grand Scénica jest jeszcze 200 - litrowa przestrzeń bagażowa, co jest doskonałym wynikiem jak na samochód o długości około 4,5 metra.

Miałem okazję przetestować krótką wersję tego modelu z silnikiem 2.0 w benzynie o mocy 140 koni . Byłem wręcz przekonany ,że samochód ten nie nadaje się do niczego innego jak do wożenia zakupów lub odbierania dzieci ze szkoły .Myliłem się. Gdy dojechałem do pierwszych świateł byłem pewien , że zostanę daleko w tyle. Jednak po wciśnięciu gazu ludzie stojący ze mną na skrzyżowaniu zaczęli znikać w tylnym lusterku . a to za sprawą szesnasto zaworowego silnika o pojemności 2,0 litra oraz naprawdę imponującego przyspieszenia do 100 km//h jedynie w 9,5 sek . Aby sprawdzić co naprawdę potrafi nasz mini van na asfalcie zabrałem go na nielegalne wyścigi ,które czasem odbywają się w Wawrze nocą na mało uczęszczanych lecz gładkich ulicach. Tam miałem okazję zmierzyć się z Oplem Vectrą, Dodge Calibra oraz Peugotem 307 . Mój mini van wygrał wszystkie trzy wyścigi aczkolwiek nie jest do nich przystosowany .Wiemy juz ,że Scenic pomimo swojej masy oraz dość miękkiego zawieszenia świetnie sobie radzi na prostym asfalcie.
Lecz moja ciekawość co do umiejętności tego samochodu nadal była nie zaspokojona ,więc przyszła pora na sprawdzenie auta w terenie.
Na test terenowy pojechałem na tor motokrosowy pod Trasą Siekierkowską. Pogoda była deszczowa więc test był trudniejszy , Dzięki swojemu miękkiemu zawieszaniu oraz sporemu prześwitowi między podwoziem a ziemią Scenic pokonywał prawie każdą przeszkodę nie dał rady jedynie podjechać pod dość strome wznieście lecz to z powodu braku napędu na cztery koła. Unieruchomiła go również dość wysoka koleina na której zawisł na podwozu lecz jak na samochód miejski i rodzinny to jego osiągi były naprawdę imponujące.

Jeśli chodzi o wygląd oraz stylistykę Renault Scenic ma krótki przód , ścięty tył ,wygląda jak pudełko na czterech kołach z aerodynamiką słonia . Wewnątrz vana znajdziemy wiele ciekawych rozwiązań jak na przykład bardzo duża elektroniczna deska rozdzielcza wykonana z wysokiej klasy materiałów z sporymi cyframi prędkościomierza .Cały środek jest wykonany z bardzo dobrych jakościowo materiałów w eleganckiej tonacji beżowego oraz czarnego koloru . Najciekawsze w Scenicu są schowki ,które dosłownie są wszędzie. Jak podaje producent jest ich około 20 ja doliczyłem się tylko piętnastu więc przynajmniej wiem ze jak schowamy coś w naszym samochodzie to na pewno będą kłopoty ze znalezieniem.

Podsumowując : to jeden z najszybszych mini vanów dostępnych na rynku , nie jest orłem w terenie, ponieważ brak mu napędu na 4 koła .Lecz jest to świetny samochód w daleką trasę, gdyż prowadząc go odczuwamy duży komfort jazdy dzięki bardzo wygodnym fotelom oraz regulowanym podgłówkom .Gorąco polecam ten samochód ludziom z pasją podróżnika. Na pewno wrażeń im nie zabraknie.