"Kobietobranie" czyli trochę o zjawisku "chodzenia na laski"

Sobotni wieczór, impreza, mnóstwo ludzi. Pojawia się pytanie, jak w tym tłumie dostrzec kogoś, kto nie tylko spodoba nam się wizualnie, ale jeszcze będzie pasował pod względem charakteru, stylu życia itd. Tak. Takie pytania są na początku wieczoru. Po kilku drinkach, męskie myśli z reguły jednak zmierzają w zasadniczo różnym kierunku. Na co dowodem są wyniki badań nad tym, jaka cecha jest najbardziej pożądana u kobiet przez mężczyzn, a jest nią wygląd i to on stanowi słowo klucz w doborze partnerki.

Wracamy jednak do sobotniego wieczoru i tłumu, z minuty na minutę wydaje się coraz to większy. Mężczyzna w towarzystwie swoich najlepszych kumpli stoi przy barze, no bo w końcu na imprezę nie przychodzi się tańczyć, tylko obserwować, łowić. Podobnie jak w jednej z piosenek Tede-go „Drina goni kolejny drin Remiks browar wóda gin”… i tak mija czas męskiego wieczoru. Jest tak jednak do czasu kiedy na parkiet wchodzi ONA. Pytanie? Która? Przecież jak wchodzili wydawało im się, że nie są w stanie nikogo rozpoznać, nikogo dostrzec. A jednak nie koniecznie? Co sprawia, że w tak zatłoczonym miejscu, facet jest w stanie dostrzec osobę, która na tyle zwraca jego uwagę, że cały wieczór postanawia spędzić, już tylko w jej towarzystwie?

Odpowiedź jest zasadniczo prosta. Kobieta, z pewnością powiedziałaby, że ma to „coś”, mężczyzna zaś, że po prostu mu się spodobała. Jednak ani jedna, ani druga strona, nie ma do końca racji. Wszystkim bowiem kieruje biologia i psychologia. Przykład z imprezą, jest typowym obrazkiem, kiedy to wygląd pełni kluczową rolę w doborze partnerki. Nie jest tutaj jednak najważniejsza kwestia gustu, ale tego co jest „zaprogramowane” w męskich głowach. Faceci patrzą na kobiety jak na obiekt typowo seksualny i to on jest tutaj elementem znamiennym. Wbrew wszelkim kobiecym przekonaniom, większość mężczyzn szuka jak najbardziej kobiecych partnerek. Dlaczego? Ponieważ są one dla nich symbolem płodności. Tak drodzy Panowie, tak drogie Panie. Tutaj chodzi głównie o to, że mężczyźni, jako typowi samce pragną potomstwa. Nie mam tu jednak na myśli, że pragną oni ślicznego, „papuśnego” bobaska. Oni po prostu chcą mieć swojego potomka, który przedłuży ich linię genetyczną. Taka właśnie teoria jest jednym z najmocniejszych argumentów psychologii ewolucyjnej.

Powracając jednak do sprawy wyglądu, ideał kobiecej sylwetki jest zupełnie inny od tego lansowanego w magazynach fashion. Z badań amerykańskiego uczonego Singha, dla mężczyzn, kobieta powinna mieć biodra, wyraźnie zaakcentowane wcięcie w tali, a co przy okazji w biologii jest oznaką łatwości w rodzeniu dzieci. Takie wnioski doprowadziły Singha do stwierdzenia, że wskaźnik WHR (stosunek obwodu talii do bioder) powinien wynosić 0,67-0,80. Twierdzenie to potwierdza wizerunek kobiet na rozkładówkach męskich magazynów, których wskaźnik WHR=0,70.

Kolejną sprawą, która jest istotna w doborze kobiety przez mężczyznę, a która, nie ma już tak ścisłego związku z jej płodnością, to ładna i symetryczna twarz, a co za tym idzie pełne wargi, białe zęby i duże, wyraziste oczy. Myślę, że większość mężczyzn i kobiet przyzna mi w tym momencie racje, że powyższe wymagania spełnia Angelina Jolie. Bez względu na to, czy komuś się ona podoba czy nie, nie można powiedzieć, że nie ma ona idealnych rysów twarzy. Warto dopowiedzieć, że indywidualne kanony piękna formują się już w pierwszych latach życia, a mężczyźni, nie mają później na nie żadnego wpływu. Stąd też już w dzieciństwie potrafią oni docenić, u płci przeciwnej pełen werwy krok czy żywą mimikę twarzy. Te bowiem elementy w późniejszym czasie będą świadczyły o oznakach zdrowia i młodości, która szczególnie dla mężczyzn jest bardzo ważna. W tym momencie warto wspomnieć, że nie tylko wygląd jest czynnikiem decydującym w doborze odpowiedniej partnerki. Dużą rolę pełni fakt, czy na danym etapie życia mężczyzny, kobieta jest od niego starsza czy młodsza. Dziwnie brzmi? A jednak tak jest. Badanie profesora Kendricka dowiodło, że nastoletni chłopcy wolą partnerki starsze od siebie. Wiązać się to może z przekonaniem o ich większym doświadczeniu seksualnym i życiowym, przez co odpowiedzialność za wszystko przechodzi na kobietę. Taki stan jednak nie trwa długo, ponieważ od ok. 20 roku życia, mężczyzna z reguły zaczyna poszukiwać partnerek młodszych od siebie. I tutaj wracamy do początku. Ponieważ to właśnie młody wiek jest najlepszym okresem „rozrodczym”, mężczyźni chcą w pewien sposób to wykorzystać. Stąd można zauważyć, że najbardziej pożądane wśród mężczyzn, są kobiety w wieku 20-27 lat, choć wiek ich samych, nie ma większego znaczenia. Co więcej, im starszy mężczyzna, tym mocniej pragnie młodszych kobiety, mimo iż jest to tylko podświadome.

Podsumowując: w doborze partnerki, mężczyźni kierują się typowo biologicznymi mechanizmami. To właśnie pierwotna chęć poczęcia potomka, jest skutkiem takich, a nie innych wyborów. Prawdziwy samiec zawsze będzie dążył do rozrodu i to bez względu na wiek, a jego wyznacznikiem piękna są z reguły możliwości płodne kobiety. Jeżeli jednak będzie on chciał stworzyć stały związek, biologia może okazać się niewystarczającym argumentem…